"Horologium czyli dom niezwykłych zegarów" - Ariadna Piepiórka

Autor: Ariadna Piepiórka

Tytuł: Horologium czyli dom niezwykłych zegarów

Wydawnictwo: Skrzat

Rok wydania: 2019

Liczba stron: 360

Ocena: 8/10

Baśń to gatunek literacki, który od dziecka mnie intryguje i fascynuje. Wiele historia tego typu znam na pamięć i ciągle mam ochotę poznawać nowe. Analizując rozgrywające się w nich wydarzenia można odczytać niejedno przesłanie odzwierciedlające rzeczy ważne i istotne w prawdziwym życiu. Horologium czyli dom niezwykłych zegarów to baśń autorstwa Ariadny Piepiórki. Książka zainteresowała mnie swoim opisem, zachęcając do jej przeczytania. Tak naprawdę już samo nazwisko autorki przyciągało mnie do tej historii, gdyż jej poprzednia książka (O księżycu z komina domu na wzgórzu) zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Czy w przypadku tej książki było podobnie?

Na początek chciałabym pochwalić samo wydawnictwo Skrzat za dbałość o estetykę przesyłki, która sprawia czytelnikowi niemałą radość. Jego pracownicy przywiązują uwagę do detali, które tworzą niepowtarzalną całość. Podobnie jest z samą książką. Horologium to prosta i przemyślana pod każdym względem opowieść zabierająca nas w klimat tajemnicy, nostalgii, grozy ale także tęsknoty za radością z każdego dnia i miłością drugiego człowieka. Rozsiadźcie się więc wygodnie i poznajcie pewnego dziecka, od którego wszystko się zaczęło...

Główny bohater to chłopiec, który nie ma szczęśliwego życia, gdyż został skazany na wieczne uwięzienie w domu z ponurą i nieprzyjemną opiekunką. Nie może wychodzić na dwór i bawić się tak jak inne dzieci. Jednak pewnego dnia wraz ze swoją przybraną siostrą Zosią, ucieka z tego okropnego miejsca. Oboje trafiają do Horologium - miejsca zamieszkiwanego przez tak zwanych niezwykłych, których zadaniem jest strzec pewnej tajemniczej skrzyni. Legenda głosi, że zła czarownica uwięziła klucz do niej w sercu małego dziecka. Chciwi ludzie pragną odnaleźć je i zdobyć klucz do najcenniejszej rzeczy na świecie. Niebezpieczeństwo czyha na każdym kroku i nawet Olek nie może już czuć się bezpiecznie. Jesteście ciekawi jak skończy się ta historia? 

Pomysł na fabułę ociera się o znane schematy, jednak mimo to jest oryginalny w swoim rozwinięciu. Z pewnością rozgrywające się wydarzenia są intrygujące i poruszające, ale w stopniu zminimalizowanym. Nie odczuwałam większych emocji podczas poznawania tej opowieści. Z jednej strony, patrząc z perspektywy dziecka, uznaję to za plus jako subtelne przedstawienie istoty toczących się wydarzeń. Są one przesiąknięte trudnymi tematami, jak samotność, chciwość i osiągnięcie władzy za wszelką cenę. Mogą być przestrogą dla małych odkrywców świata, by wystrzegali się sytuacji i uczynków zapoczątkowujących rozwoju tych uczuć we własnym sercu.

Książka jest dość gruba. Nie ma się co jednak zniechęcaćwiczenia, gdyż wpływ na to mają także ilustracje i wielkość czcionki przystosowana do wygodnego czytania dla dziecka. Baśń jest dedykowana czytelnikom od dwunastego roku życia i w pełni to popieram. Ilustracje nie są kolorowe, ale subtelnie obrazują sceny z całej opowieści. Zofia Zabrzeska umiejętnie odzwierciedliła emocje bohaterów i ukazała je czytelnikom za pomocą techniki cieniowania. Prostota rysunków pozwala na szybką ich interpretację i powiązanie z treścią. To wartościowe jej uzupełnienie umilające poznawanie całej historii.

"To nie od magicznych mocy zależy, czy ktoś stanie się niezwykłym, ale od tego, jak wykorzystamy nasze możliwości."

Nie sposób także nie wspomnieć o fantastycznych bohaterach tej opowieści. Mieszkańcy Horologium zachwycają swoimi umiejętnościami i sposobem bycia. Natomiast postępowanie głównego bohatera, którym jest Aleksander zasługuje na uznanie i szacunek. Okazuje się bowiem, że jest pozbawiony magicznych mocy, ale dzięki swojemu zachowaniu nawet nsjzwyklekszy uczynek może stać się niezwykły, jeśli płynie prosto z serca i kieruje nim dobro. Należy również pochwalić autorkę za sprytne ukrycie zamiarów pewnych osób i zaskoczeniem nimi czytelników. Na zakończenie wszystko zostaje wyjaśnione i podsumowane. Większość elementów całości nie wymaga podkreślenia i można zrozumieć je bezproblemowo. Myślę jednak, że takie rozwiązanie nie jest zbędne i w dobry sposób podkreśla sens pewnych wydarzeń. 

Horologium czyli dom niezwykłych zegarów to opowieść o cechach ludzkiego charakteru a szczególnie o ich złej stronie. Ukazuje jakie mogą być efekty poddania się nim. Za pomocą ciekawych postaci i umiejętnego poprowadzenia fabuły autorka oddaje w ręce czytelników ciekawą historię wartą przeczytania.

Za możliwość zrecenzwania książki dziękuję Dominice Smoleń i wydawnictwu Skrzat.