#w_skrócie 1. Pakiet: "Za zamkniętymi drzwiami"/"Na skraju załamania"/"Pozwól mi wrócić" - B. A. Paris

 

Autor: B. A. Paris  

Tytuły: Za zamkniętymi drzwiami / Na skraju załamania / Pozwól mi wrócić 

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania pakietu: 13.11.2019

Liczba stron: 976 (304 + 352 + 320) 

Ocena: 8/10; 7,5/10 i 9/10

Okładki

Okładki ze skrzydełkami są ciekawie wykonane i nawiązują do fabuły każdej z książek. Może w przypadku Pozwól mi wrócić jest to mniej zauważalne, ale oczywiście da się odczytać jakieś nawiązanie frontowej grafiki do tej historii. Książki kupione w pakiecie są oczywiście zapakowane w tekturowy box, dlatego idealnie nadają się na prezent. Pamiętam swoje podekscytowanie i zachwyt po otwarciu przesyłki od wydawnictwa Albatros. Taki pakiet to fajna sprawa dla każdego książkoholika.

Opis

Wszystkie trzy książki są światowymi bestsellerami, o czym nie omieszkał poinformować nas wydawca. I bardzo dobrze zrobił, bowiem taka wiadomość zachęca do czytania i sugeruje, że właśnie sięgamy po świetne lektury, które wyśmienicie się sprzedają. Dalej możemy przeczytać, że nikt nie buduje takiej atmosfery, jak B. A. Paris, ale z tym mogłabym polemizować. Myślę, że jednak ktoś buduje, jednak dawno nie czytałam już innych thrillerów, więc nie będę tutaj przytaczała konkretnych przykładów. Następnie możemy przeczytać opisy fabuły każdej z trzech powieści, skonstruowane w sposób, zachęcający do ich przeczytania. Jednak te przypisane do pakietu są krótsze niż pojedynczych powieści. To oczywiście w niczym nie przeszkadza, bo po wyjęciu książek z boxa mamy je w całej okazałości i to z całymi opisami. 

"Niektórzy nazwaliby to prawdziwą miłością… Inni spytaliby, dlaczego Grace nigdy nie wychodzi sama z domu i dlaczego w oknach ich sypialni są kraty…?"

z opisu "Za zamkniętymi drzwiami" 

Fabuła

Zaczynając od książki Za zamkniętymi drzwiami: to kolejna powieść o trudnej, toksycznej relacji małżeńskiej. Jednak tu jest ona przedstawiona w mniej klasyczny i bardziej brutalny sposób. Autorka prowadzi historię dwutorowo, przeplata retrospekcje z teraźniejszością, co pozwala czytelnikom poznać początek znajomości pary i z niedowierzaniem śledzić poczynania oprawcy, prowadzące do tragedii. Oczywiście fabuła jest ciekawa i podbudowana intrygującymi wątkami psychologicznymi.

Na skraju załamania jest oparte o wyrzuty sumienia głównej bohaterki, która widząc coś niepokojącego nie zareagowała należycie. W konsekwencji sama wpędza się w pułapkę swojej wątłej psychiki. Możemy obserwować poczynania jej prześladowcy i to w jak destrukcyjny sposób wpływają one na życie protagonistki. To kolejna książka B. A. Paris, której fundamenty dotyczą relacji międzyludzkich i psychiki człowieka. Intrygujący pomysł na powieść, obok którego trudno przejść obojętnie.

W Pozwól mi wrócić mamy do czynienia z zaginięciem. Kiedy bohater zaczyna radzić sobie ze stratą ukochanej, przeszłość do niego powraca. Ta nietuzinkowa historii oparta o dość popularny temat ma także wiele nieszablonowych wątków i zupełnie zaskakujące zakończenie. W ty przypadku nie mogę pisać zbyt wiele, bowiem nie chcę psuć wam przyjemności z odkrywania fabularnych niespodzianek, które w tej książce zrobiły na mnie naprawdę wielkie wrażenie.

Bohaterowie

W każdej z trzech powieści możemy spotkać się ze świetnie wykreowanymi bohaterami. O, ile w pierwszej z nich (Za zamkniętymi drzwiami) wiemy, która postać jest dobra, a która zła, tak w dwóch pozostałych tej pewności już nie mamy, z wyjątkiem oczywiście głównych bohaterów. Autorka przedstawia ich obecną sytuację, ale także przeszłość i sytuację rodzinną, co pozwala zrozumieć postępowanie, którego się dopuszczają. Czytelnik jest zaciekawiony tymi osobowościami i chce poznać motywy doprowadzające je do różnych, niekoniecznie dobrych zachowań. Terroryzowana żona, osaczona kobieta ze skłonnością do demencji i mężczyzna próbujący zapomnieć o trudnej przeszłości - historia każdej z tych osób intryguje i zadziwia.

Wydarzenia

Z książki Za zamkniętymi drzwiami najbardziej utkiwły mi w pamięci sceny i próby bohaterki oderwania się od swojego tyrana. Można było poczuć jej strach i emocje związane z ryzykiem, które podejmuje. W Na skraju załamania zwróciły moją uwagę wszystkie wydarzenia sugerujące, iż bohaterka popada w obłęd. Ta niepewność, czy to wszystko jest prawda, czy może to tylko jej urojenia, podtrzymywała zainteresowanie całą historią. Podobnie w ostatniej z opisywanych książek - korespondencja pomiędzy protagonistą i osobą, która podaje się za jego zaginioną ukochaną, skutecznie skupiała moją uwagę na powieści, powodując że nie mogłam odczekać się rozwiązania całej sprawy.

Styl

Najrozleglejsze opisy i co za tym idzie najdłuższe rozdziały zawiera książka Za zamkniętymi drzwiami. Chociaż przez większość czasu ich obszerność mi nie przeszkadzała, to były momenty, w których miałam ochotę, by wszystko toczyło się nieco szybciej. W kolejnej książce autorki opisy są już skrócone jednak cała historia wciągnęła mnie nieco mniej niż poprzednia. Największe wrażenie zrobiło na mnie oczywiście Pozwól mi wrócić. W tej historii wszystkio działo się zdecydowanie szybciej, a wymiana e-maili pozytywnie napędzała akcję.

Podsumowanie

Najbardziej z tych trzech książek dłużyła mi się Na skraju załamania. Akcja była dość przewidywalna, a i co do zakończenia się nie myliłam. Lepiej było w przypadku Za zamkniętymi drzwiami. Relacja pary bohaterów wzbudzała różne emocje i utrzymywała moje zainteresowania. Niekwestionowanym numerem jeden jest dla mnie Pozwól mi wrócić. Przyznam, że autorka zadziwiła mnie rozwiązaniem tej historii. Czytałam ją z wielkim zaangażowanie. To książka, która po raz pierwszy od dłuższego czasu zrobiła na mnie aż tak dobre wrażenie. Jednak polecam wszystkie powieści autorki, bowiem naprawdę dobrze się je czyta.

Na mojej półce czeka jeszcze kolejna powieść pisarki - Dylemat oraz Dublerka - autorstwa czterech pisarek, w tym oczywiście B. A. Paris. W zapowiedziach natomiast pojawiła się już najnowsza książka autorki - Terapeutka.

Czytaliście już książki B. A. Paris?

Pakiet wygrałam już dawno temu, biorąc udział w wydarzeniu Aktywny Książkowir.

"Wymrrruczane szczęście" - Joanna Szarańska

Autor: Joanna Szarańska
Seria: Na tropie miłości
Tytuł: Wymrrruczane szczęście
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: 10.02.2020
Liczba stron: 384
Ocena: 7,5/10

 

Zabawne opowieści są towarem deficytowym na rynku wydawniczym (a przynajmniej ja rzadko trafiam na tego typu nowości i zapowiedzi książkowe). Jednakże seria Na tropie miłości autorstwa Joanny Szarańskiej jest mi już znana, a dokładnie jej pierwszy tom, czyli Wyszczekana miłość. Czy kolejne perypetie z bohaterem zwierzęcym w tle (tym razem kotem) mogą wprawić czytelników w dobry nastrój? Historia Emilii i Grzegorza jest pełna zawirowań i niespodziewanych oraz niezwykłych wydarzeń. Niestety nie miałam poczucia zżycia z nią, nie wciągnęła mnie ona swoim przebiegiem aż tak bardzo. Mimo to trzeba przyznać, że absurdalnych i zwariowanych sytuacji jest w niej co nie miara i czytając ją można nawet ze dwa razy parsknąć śmiechem. Odbiera się ją dość dobrze i na pewno zasługuje na uwagę oraz wyróżnienie spośród innych wydawanych w Polsce książek z działu literatury obyczajowej.

Książki Joanny Szarańskiej jak sama autorka przyznaje w swoich podziękowaniach są polecane przez bibliotekarki jako "lek na smutki". Oczywiście lubię dobry i niewymuszony humor, więc mam nadzieję, że sięgając po jej inne powieści, wywołają we mnie jeszcze więcej radości. Na ogół w literaturze droga do miłości jest usłana bólem i niepowodzeniami utrzymanymi w poważnej atmosferze. W tym przypadku jest zgoła inaczej - chociaż z punktu widzenia bohaterów klimat nie należy do najprzyjemniejszych to adresaci powieści odbierają go jako żartobliwy. To miła odskocznia od powagi, cierpienia i poważnych tematów. Nie oznacza to, że opisane w tej książce problemy są błahe i nieistotne, ale mimo to mają humorystyczną otoczkę i pozytywny wydźwięk. Okazuje się, że komedie romantyczne w polskiej literaturze mają rację bytu, chociaż trzeba przyznać, że wymagają od autora dystansu do pewnych spraw i tego, by poczuli w sobie ten flow. Joanna Szarańska z pewnością ma potencjał do tego, aby tworzyć jeszcze zabawniejsze opowieści. 

 

Główna bohaterka Wymrrruczanego szczęścia to Emilia - rozwódka i matka bliźniąt, która zaczyna życie od nowa i w tym celu przyjeżdża do swojego krewnego - właściciela baru Kulawy Bocian (ci, co czytali pierwszą część serii na pewno będą kojarzyli to specyficzne i bardzo przyjazne - także zwierzętom - miejsce). W wyniku nieoczekiwanego splotu wydarzeń i - nie da się ukryć - pomysłom dzieci kobiety, cała rodzina trafia do domu babci Trudzi. Jej sąsiadem jest pisarz Grzegorz Owczarek. Niespodziewanie i za pomocą charakternego stylu bycia starszej damy, Emilia zostaje gospodynią literata. Zaś dzieci mają nowe zadanie, by w celu posiadania kota sąsiada "spiknąć" z nim swoją mamę. Z sąsiadem, nie z kotem. Co wyniknie z tych starań? Będzie zabawnie i momentami nieco groźnie. Wszystko to dzieje się w klimacie pełnym humoru. Zatem druga część zwierzęcej serii to nietypowa i pełna humorystycznych scen opowieść o ludzkiej niedoli, potrzebie szczęścia oraz nieoczekiwanie rozwijającemu się uczuciu, także do kota. Jest także wartościowa, bowiem jej fabuła opiera się na miłości do zwierząt i pomocy ludziom w potrzebie. 

 

Niech nie zmyli was słodka okładka książki, gdyż historia ta jest złożona, pełna akcji i scen, które ze słodyczą nie mają nic wspólnego. Pomysły niesfornych bliźniąt i dialogi z ich udziałem mogą nie raz wprawić czytelnika w osłupienie - oczywiście w pozytywnym znaczeniu. Ciekawie zatytułowane rozdziały są zapowiedzią tego, czego możemy się spodziewać na danym etapie historii. Chociaż jest to druga część cyklu to perypetie Emilii i Grzegorza są odrębną historią, więc można spokojnie przeczytać je bez znajomości poprzedniej powieści. Jednak polecam po nią sięgnąć, bo naprawdę warto, a i w przypadku drugiego tomu spotykamy się z bohaterami z pierwszego. Takie nawiązania do czegoś lub kogoś, kogo znamy zawsze wywołują miłe odczucia. Wielkim plusem tej książki są charakterystyczni bohaterowie: zwariowani bliźniacy, majestatyczna choć przyjazna staruszka, nieprzystępny pisarzyna i oczywiście najmilsza na świecie kotka. Przygody tych protagonistów warto przeczytać i wprawić się dzięki nim w dobry nastrój.

Wymrrruczane szczęście to zwariowana, pełna niewiarygodnych i zabawnych przygód historia o poszukiwaniu szczęścia w życiu. Jeśli lubicie takie odskocznie od codzienności i niestraszne są wam pomysły rozrabiających dzieciaków, na pewno spodoba się wam styl autorki, sposób poprowadzenia fabuły i po prostu cała historia. Pod przykrywką z absurdalnych wydarzeń można dostrzec życiowe problemy bohaterów i nabrać zdrowego dystansu do pewnych spraw, bo warto czasami wrzucić na luz.

"Wymrrruczane szczęście" i inne książki Joanny Szarańskiej znajdziecie w księgarni internetowej selkar.pl. 

"Legendy polskich zamków" - Mariola Jarocka

Autor: Mariola Jarocka

Rysunki: Paweł Kołodziejski

Tytuł: Legendy polskich zamków 

Wydawnictwo: Wydawnictwo AA

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 112

Ocena: 8/10

W Polsce jest tyle ciekawych miejsc z intrygującą historią, iż nawet nie zdawałam sobie sprawy z ich ilości oraz wyjątkowości, a nawet istnienia niektórych. Chociaż nie od dziś wiadomo, że nasz kraj obfituje w wiele zamków, które są narodowym dziedzictwem z przeszłości. Z każdym takim miejscem wiąże się nieprawdopodobna, a zarazem interesująca legenda. Poznając je możemy przenieść się do zupełnie innej rzeczywistości i otworzyć się na magię, która z nich płynie. Czy Legendy polskich zamków są dobrym przewodnikiem po tytułowych zabytkach naszej ojczyzny? Z pewnością. Dodatkowo umożliwiają nam odkrycie opowieści z nimi związanych, a nawet najważniejszych informacji, które ich dotyczą. To niezwykły album wzbogacony zdjęciami i legendami zadziwiającymi swoim przebiegiem. Nie sposób nie zachwycić się pięknem naszego dziedzictwa i niezwykłymi wydarzeniami z przeszłości, z którymi jest ono połączone. Niezwykłość tych historii sprawia, że zaintrygowany nimi czytelnik pragnie poznać ich jeszcze więcej oraz odkryć jak najwięcej szczegółów dotyczących podobnych miejsc i życia w zamierzchłych czasach. 

Niemal każda miejscowość ma swoje zabytkowe miejsce, z którym wiąże się jakaś legendarna opowieść. Jedne dotyczą zakazane miłości, inne chciwości i zdrady. Różnorodność tematyczna historii związanych z polskimi zamkami jest naprawdę imponująca. Dowodem na to jest publikacja Legendy polskich zamków. Pozwala przenieść się do odległych czasów i zaspokoić swoją ciekawość o najsłynniejszych polskich warowniach. Ta literacka wycieczka do baśniowych opowieści zaowocuje różnymi emocjami - czasem wzburzy, czasem zaskoczy i niejednokrotnie zadziwi. Aż chciałoby się na własne oczy zobaczyć te budowle i spacerując w pobliżu przypomnieć sobie historie z nimi związane. Każde z tych miejsc ma swój urok, a my możemy się o tym przekonać sięgając po tą wyjątkową książkę. To także dobra lektura dla osób lubiących zjawiska nadprzyrodzone i nieco mroczniejsze klimaty, które jednocześnie niepokoją i intrygują.

Publikacja zawiera dwadzieścia siedem krótkich legend związanych z zamkami mieszczącymi się na terenach Polski oraz krótkie notatki o historii i aktualnej sytuacji każdego z nich. Czy wierzycie w cuda, albo w zły los i fatum? Opowieści, które tu przeczytacie są nieprawdopodobne, utrzymane w magicznym klimacie. W większości z nich znajdziemy także wzmianki o wierze, Matce Bożej i Bogu. Nic w tym dziwnego, bowiem w tamtych czasach zazwyczaj bez wstydu obnoszono się ze swoim wyznaniem religijnym. Mamy też możliwość poznać znamienite polskie rody. Baśniowy nastrój przeplata się tu z faktami. Legendy są ciekawe i niezwykłe. Każde z wydarzeń, które jest tu opisane wiąże się także z pewnymi trwożącymi sytuacjami, które prawdopodobnie miały miejsce w tych budowlach, jak nawiedzenia przez duchy i pojawianie się tajemniczych postaci. Do nas należy decyzja, czy w to uwierzymy, ale mimo wszystko warto dzięki nim oderwać się do rzeczywistości i wynieść też z takiej literackiej podróży jakieś wskazówki dla samego siebie.

Jeżeli chodzi o wydanie tej książki to muszę przyznać, że jej format jest tak ogromny, iż nie zmieściła mi się na półce. Już dawno nie widziałam takiej wielkiej publikacji. Ma to swoje plusy i minusy. Jednak biorąc pod uwagę wiek odbiorców książki, czyli starszych dzieci, zauważam w tym więcej plusów. Większy format to przyjazna w czytaniu czcionka, wyraźne rysunki i zdjęcia. Dodatkowej atrakcyjności wydaniu dodaje twarda oprawa. Układ treści też jest fajnie zorganizowany. Najpierw przeczytamy legendę, a później historię i aktualne informacje o danym zamku. Historyjki są opatrzone barwnymi ilustracjami, które potrafią zachwycić. Zaś pod notą o każdym zamku znajdziemy fotografię przedstawiającą aktualny wygląd i otoczenie tej budowli. Patrząc na nią nie sposób nie docenić jej piękna i łatwo zapragnąć zobaczyć ją na żywo.

Legendy polskich zamków to wyjątkowy zbiór legend i informacji o najsłynniejszych warowniach naszego kraju. Zabierze was w baśniową i trochę niepokojącą podróż do dawnych czasów. Uraczy pięknymi ilustracjami i zdjęciami oraz zaciekawi historiami tych niesamowitych budowli. Warto poznać ich tajemnice i docenić piękno architektoniczne, które sobą reprezentują. 

Książkę zrecenzowałam dzięki uprzejmości wydawnictwa AA.

"Droga, którą przeszłam" - Agata Przybyłek

Autor: Agata Przybyłek

Tytuł: Droga, którą przeszłam

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data wydania: 27.01.2020

Liczba stron: 400

 Ocena: 7,5/10

Strata dziecka i to nawet tego, które jeszcze rozwija się w łonie kobiety to dla rodziców niewyobrażalna tragedia. Bowiem miłość rodzicielska jest tak ogromna i silna, że potrafi przenosić góry, jednak mimo to nie wszystkie maluchy doświadczają jej jasnej strony. Współcześnie przecież wiele się słyszy o krzywdzeniu niewinnych pociech. Niestety, ale świat jest pełen niesprawiedliwości... Droga, którą przeszłam to obraz rzeczywistości dwóch kobiet - jedna pragnie dziecka i je traci, druga była niekochaną córką, rozczarowaniem swojej matki. Do jakiej tragedii może posunąć się dziecko pozbawione ciepła i matczynego zainteresowania? Historia Stefanii szokuje, zaś Alicji wzrusza. Takie kontrastowe zestawienie dwóch sytuacji dotyczących uczuć względem dziecka to sugestywny i szokujący przekaz uświadamiający nam, że miłość jest w życiu i w rodzinie najważniejsza, a tam gdzie jej nie ma istnieje cierpienie i często dochodzi do tragedii.

Książki Agaty Przybyłek mają wiele zwolenników, a raczej zwolenniczek. W moim przypadku jest to drugie spotkanie z jej twórczością i muszę przyznać, że okazało się lepsze od pierwszego. Droga, którą przeszłam to historia, którą trzeba rozpatrywać z dwóch perspektyw. Opowiada o bezduszności i okrucieństwie jednej kobiety oraz pragnieniu posiadania potomka drugiej bohaterki. Autorka zaskoczyła mnie tą historią, momentami wywołała głębsze przeżycia. Sama jestem matką i nie potrafię wyobrazić sobie, co musi czuć kobieta, która traci swój najcenniejszy skarb oraz nie potrafię też zrozumieć, jak można odwrócić się od własnego syna, czy też własnej córki. Sytuacje tych dwóch protagonistek są diametralnie różne, ale obie są wyjęte z rzeczywistości. Poznanie ich dostarczy czytelnikom sprzecznych emocji i zachęcić do osobistych przemyśleń.

Sięgając po tę książkę poznamy zatem dwie postaci. Jedną z nich jest Alicja - młoda kobieta, która po stracie dziecka wraz z mężem przeprowadza się na wieś, by tam zaleczyć rany z przeszłości. W tamtym odludnym otoczeniu mieszka starsza pani - Stefania. Jej przeszłość wydaje się jeszcze drastyczniejsza. Do czego doprowadzi ją odrzucenie i jaki to będzie miało wpływ na teraźniejszości obu kobiet? Mnie bardziej poruszyła opowieść drugiej z kobiet. Autorka prowadzi fabułę za pomocą różnych styli narracji w zależności od tego, której z bohaterek dotyczy. Ich losy się nie przeplatają i dopiero na ostatniej stronie dowiadujemy się, jaki jest sens połączenia tych obu historii, możemy więc odnieść wrażenie, że to dwie zupełnie inne książki. Ich zakończenia i zestawinie ze sobą zadziwia i wprowadza nieco niepokoju, autorka pozostawiła otwarte zakończenie tej powieści. Udało jej się mnie zaciekawić, zwłaszcza bohaterką o imieniu Stefania i jej burzliwymi przeżyciami. Pomysł na wykreowanie takiej szokującej i trudnej przeszłości uważam za bardzo udany - intrygujący oraz nieszablonowy. To rozdziały opatrzone jej imieniem czytałam z większym zapałem, ale historia Alicji też ma w sobie głębię i znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości, oddając hołd mamom, które pochwały własne, nienarodzone jeszcze dzieci.

Agata Przybyłek napisała tę powieść już jakiś czas temu, ale została wydana całkiem niedawno. Cieszę się, że postanowiła odświeżyć tę historię, a właściwie dwie. Okładka idealnie pasuje do jej treści. Warto także wspomnieć, że autorka szczegółowo opisuje świat przedstawiony swojej opowieści, największą uwagę przywiązując elementom przyrody. Co do układu treści znajduje się w niej dużo przeskoków czasowych i kilka razy musiałam zastanowić się na jakim etapie rozwoju akcji aktualnie jestem, czy to, co czytam już się wydarzyło, czy właśnie się dzieje. Poza tym uważam tę książkę za naprawdę dobrą. Część o Stefanii podchodzi niemal pod thriller i to z udziałem dzieci. Autorka wzięła pod lupę szczególny rodzaj miłości - miłość rodzicielską i ciekawie obnażyła przed nami jej dwie strony - jasną i ciemną. Zwłaszcza ta druga poruszy naszymi sercami.

Droga, którą przeszłam to powieść intrygująca, zaskakująca i poruszająca wrażliwe dusze. Autorka zabiera nas do dzikiej głuszy, gdzie jedna kobieta chce odnaleźć spokój, a druga przeżyła tam całe swoje tajemnicze dzieciństwo. Odrzucenie i strata, strach i niepewność co do jutra - takie emocje towarzyszą obu bohaterkom na różnych etapach ich życia. Poznając ich historie doświadczymy rożnych wrażeń i przekonamy się, że ludzie są nieprzewidywalni, a los bywa okrutny oraz że... warto kochać, bo dzieci najbardziej potrzebują z naszej strony ciepłych uczuć. Podarujmy im je.

"Drogę, którą przeszłam" i inne książki Agaty Przybyłek znajdziecie w księgarni internetowej selkar.pl.