Autor: Clara Usón
Tytuł: Nieśmiały zabójca
Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 26.05.2020
Liczba stron: 240
Ocena: 6/10
Sens życia to temat, który niejednokrotnie roztrząsam w swoich myślach. Z pewnością każdy z nas zadaje sobie pytania dotyczące życia i śmierci. W literaturze autorzy także stawiają przeróżne tezy z tym związane, opierają fabuły swoich książek na życiu, przemijaniu, czy też podążaniu w stronę światła, a nawet bycie pozaziemskim. Osobiście uwielbiam czytać powieści poruszające trudne kwestie, zmuszające do przemyśleń, pozostawiające we mnie ślad nadziei, niepokoju lub motywujące do działania i szukania odpowiedzi. Nieśmiały zabójca to książka bardzo dobra, doceniam wkład pracy autorki w napisanie tej - w pewnym stopniu - autobiografii. Jednak myślę, że najbardziej spodoba się ona tym, którzy lubią nietypowo napisane i poprowadzone opowieści zmierzające do nie do końca określonego celu... Chociaż czytało się ją dobrze to jednak nie wywołała we mnie wielkich emocji. Nie oznacza to, że jest zła. Po prostu trochę zupełnie inna niż się spodziewałam. Mimo to znajduję w niej wiele plusów.
O czym zatem można przeczytać w najnowszej powieści Clary Usón? Niemal o wszystkim. O samobójstwie, o sztuce filmowej, o dzieciństwie autorki i jej relacji z matką. Znajdziemy tu miszmasz rożnorodnych historii, ich wspólnym mianownikiem jest to, że są one problematyczne i niejednoznaczne. Sam tytuł taki jest. Nawet po przeczytaniu nie jestem zupełnie pewna, co on oznacza i na kogo wskazuje. Pierwsza moja myśl, jeszcze przed zapoznaniem się z treścią książki, dotyczyła kryminału. Oczywiście ta powieść nim nie jest. Jest za to zbiorem przemyśleń autorki, które mogą trafić do nas z różnym skutkiem. Czy warto je przeczytać? Warto, jeśli lubicie niebanalne i tak różne od innych, powieści opisujące byt człowieka i jego miejsce w rzeczywistości. Czego zaś możemy nauczyć się od samej autorki? Na pewno pokory i dystansu oraz patrzenie na siebie w lustrze (i poza nim) z przymrużeniem oka.
O czym zatem można przeczytać w najnowszej powieści Clary Usón? Niemal o wszystkim. O samobójstwie, o sztuce filmowej, o dzieciństwie autorki i jej relacji z matką. Znajdziemy tu miszmasz rożnorodnych historii, ich wspólnym mianownikiem jest to, że są one problematyczne i niejednoznaczne. Sam tytuł taki jest. Nawet po przeczytaniu nie jestem zupełnie pewna, co on oznacza i na kogo wskazuje. Pierwsza moja myśl, jeszcze przed zapoznaniem się z treścią książki, dotyczyła kryminału. Oczywiście ta powieść nim nie jest. Jest za to zbiorem przemyśleń autorki, które mogą trafić do nas z różnym skutkiem. Czy warto je przeczytać? Warto, jeśli lubicie niebanalne i tak różne od innych, powieści opisujące byt człowieka i jego miejsce w rzeczywistości. Czego zaś możemy nauczyć się od samej autorki? Na pewno pokory i dystansu oraz patrzenie na siebie w lustrze (i poza nim) z przymrużeniem oka.
Zaczynając czytanie Nieśmiałego zabójcy nie miałam świadomości tego, że narratorem jest tu sama autorka. W całej powieści zawarła ona dużo retrospekcji ze swojego życia w zestawieniu z życiem aktorki filmów erotycznych - Sandry Mozarovski. Clara Usón zaczyna swoją opowieść od przedstawienia nam siebie i osoby wspomnianej artystki. Później przechodzi do samobójczej śmierci pewnej nastoletniej pary, następnie do osoby króla Jana Karola oraz myśliciela Ludwiga Wittgesteina. Na koniec zostawia czytelnikom najlepsze przedstawienie, którego zupełnie się nie spodziewałam i myślę, że każdy czytelnik również będzie zaskoczony jej przeszłością, zwłaszcza jeśli tak jak ja, za sprawą tej książki, po raz pierwszy spotka się z twórczością autorki.
"Przyzwyczaiłam się, że jestem cieniem pochłoniętym mozolną grą cieni, za pomocą której próbuję powstrzymać strumień życia, strumień nieczysty, nieprzewidywalny, absurdalny i mieszający niepowiązane ze sobą rzeczy, łączący osoby, które nie mają ze sobą nic wspólnego (...)"
Nieśmiały zabójca to nietypowa książka wspaniałej autorki, która nie boi się pisać prawdy o sobie. Nie każdy może wczuć się w jej rytm, ale po przeczytaniu nie sposób nie docenić ogromnej pracy autorki i wykorzystania przez nią w swoim utworze wiedzy z zakresu filozofii i filmografii do przekazania czytelnikom własnych rozmyśleń na temat życia, które wiodła. Clara Usón otworzyła czytelnikom furtkę do własnego umysłu i świata, po jej przekroczeniu rozbudzą się nasze zmysły w zderzeniu z doświadczeniami tam zaobserwowanymi. Rzeczywistość bywa zabójcza a literatura ma ogromną moc przekazu. Chociaż nie zafascynowała mnie ta powieść to uważam, że ma swoją wartość, którą każdy czytelnik odczuje indywidualnie.
Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu
