Regulamin akcji "Książka marzeń!"

Regulamin akcji „Książka marzeń!”(„Regulamin”)

Niniejszy Regulamin określa zasady organizacji i prowadzenia akcji „Książka marzeń!” (dalej „Akcja”) przez właścicielkę bloga Owocne czytanki (dalej „Organizator”).

I. Czas trwania

1. Akcja zostanie przeprowadzona w okresie od dnia 29.04.2019 do dnia 19.05.2019 r.

     II. Miejsce i czas prowadzenia

 

1. Akcja obowiązuje w social mediach prowadzonych przez Organizatora.

     III. Warunki i zasady udziału w akcji

1. W Akcji może wziąć udział fan Organizatora (dalej „Uczestnik”), który w okresie jej obowiązywania skomentuje wskazany przez niego wpis na fanpage lub Instagramie.

2. W ramach Akcji Uczestnik będzie miał możliwość wygrania jednego egzemplarza książki.

    IV. Etapy akcji

1. Pierwszy etap – zgłaszanie książek trwa w okresie od 29.04.2020 do 05.05.2020. Jedna osoba może zgłosić tylko jedną ksiązkę. Osoby posiadające profil na Instagramie wpisują ją pod postem na IG a pozostałe na Fp. 

2. Drugi etap – promocja wybranej książki trwa w okresie od 09.05.2020 do 15.05.2020. Książka, której tytuł zostanie najwięcej razy wymieniony pod postami akcyjnymi, będzie nagrodą w kolejnym etapie akcji.

3.Trzeci etap – rywalizacja o nagrodę trwa w okresie od 19.05.2020 do 25.05.2020. Zadanie konkursowe zostanie ogłoszone w odrębnym poście dnia 19 maja 2020 roku. Wygra odpowiedź, która według subiektywnej opinii Organizatora ma największą wartość dodaną.

 

   V. Dane osobowe Uczestników

1. Dane osobowe Uczestników są przetwarzane w zakresie wymaganym do wysyłki nagrody.

2. W związku z przetwarzaniem danych osobowych Uczestników przez Organizatora, Uczestnikom przysługują m.in. następujące prawa:

1) prawo dostępu do swoich danych,

2) prawo do ograniczenia przetwarzania swoich danych,

3) prawo żądania do usunięcia danych Uczestnika,

5) prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego (Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych).

3. Dane osobowe Uczestników nie będą przekazywane przez Organizatora poza obszar Unii Europejskiej.

4. Dane osobowe Uczestników będą przetwarzane tak długo, jak długo będzie aktualny cel ich przetwarzania, przy czym dane osobowe Uczestników będą przetwarzane nie dłużej niż do momentu przedawnienia roszczeń Uczestników wobec Organizatora związanych z realizacją Akcjij. Po upływie tych terminów dane Uczestników będą usuwane lub poddawane anonimizacji.

      VII. Postanowienia końcowe

1.Organizator zastrzega sobie prawo zmiany niniejszego Regulaminu, w tym wydłużenia bądź skrócenia czasu trwania Akcji. Informacja o zmianie Regulaminu (jak i zmieniony Regulamin) będzie opublikowana przez Organizatora na jego fanpage. Zmiana zostanie opublikowana z odpowiednim wyprzedzeniem, w każdym razie nie krótszym niż 3-dniowym. Zmiana Regulaminu nie będzie naruszała praw nabytych przez Uczestników na podstawie dotychczasowych postanowień.

2.Regulamin podlega przepisom prawa polskiego.

"Najlepsza przyjaciółka" - Izabela M. Krasińska

Autor: Izabela M. Krasińska

Tytuł: Najlepsza przyjaciółka

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data wydania: 26.02.2019 

Liczba stron: 368 

Ocena: 9/10

Nazwisko autorki Najlepszej przyjaciółki jest mi znane ze słyszenia, ale jak dotąd przeczytałam tylko  jedną jej powieść. Koniecznie muszę nadrobić zaległości, gdyż ta książka, wydana już przeszło rok temu zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie i czytało się ją niezwykle przyjemnie. Polscy autorzy mają naprawdę wielki talent, a ich twórczość pozwala zapomnieć na wiele godzin o otaczającym nas świecie oraz odetchnąć od nużącej codzienności. W ostatnim czasie zaczytuję się w twórczości rodzimych autorów i jestem bardzo zadowolona, że zdecydowałam się sięgnąć po ich opowieści. Muszę przyznać, że księgarnia internetowa selkar.pl ma bardzo ciekawą ofertę. To właśnie za jej sprawą weszłam w posiadanie tego tytułu, z czego bardzo się cieszę. Zaznaczę, że zupełnie nie spodziewałam się takiego przebiegu fabuły. Niespodzianka, którą zrobiło mi wydawnictwo decydując się na taką okładkę do książki i niewiele mówiący opis, okazała się dla mnie po prostu fenomenalna!

Izabela M. Krasińska stworzyła intrygującą historię, niezwyczajną i przepełnioną szokującymi wydarzeniami. Nie dajcie się zwieść uroczej okładce, bowiem to co się pod nią skrywa nie jest wcale takie słodkie i urocze, jak mogłoby się wydawać. Czym zatem zaskakuje nas autorka? Umiejętnym przeprowadzeniem wątku toksycznej przyjaźni, który nie pozwala czytelnikom pozostać obojętnymi na losy bohaterów.

Po opisie książki nie spodziewałam przeczytać w niej o tego typu nieprawdopodobnej i nieco przerażającej historii. Jednak dla mnie było to pozytywne zaskoczenie, ponieważ lubię poznawać niebanalne i niejednoznaczne opowieści. Fabuła Najlepszej przyjaciółki jest dość problematyczna i przejmująca a styl autorki niezwykle przystępny. Momentami było mi wręcz trudno oderwać się od czytania. Uwielbiam, kiedy losy  bohaterów literackich tak mnie pochłaniają! 

"Kiedy umiera nam ktoś bliski, wydaje nam się, że nie może nas już spotkać nic gorszego. Otóż nie. Najbardziej boli, gdy stracimy kogoś za jego życia. Ta osoba wciąż istnieje, ale już nie dla nas. A my musimy żyć z tą świadomością."

Bohaterami książki jest para - Joanna i Jakub. Razem wiodą w miarę szczęśliwe i spokojne życie. Do pewnego czasu... Kiedy Asia poznaje Elwirę, odsuwa się od swojego chłopaka, zaczyna stawiać dobro przyjaciółki  nad potrzeby Kuby. Czy ich związek zostanie rozbity przez obcą kobietę? Jakie tajemnice skrywa Elwira i czy Joanna rzeczywiście może jej zaufać? Mamy tu do czynienia z problemem toksycznej przyjaźni, nieszczęśliwego dzieciństwa i nieumiejętności dojścia do porozumienia w związku. Być może niektóre sytuacje są lekko naciągane, ale tylko przez chwilę taka myśl pojawiała się w mojej głowie, gdyż tak naprawdę ze zwykłej błahostki może czasami powstać wielki problem... Na przykładzie relacji Asi i Kuby możemy uświadomić sobie, że pewne drobnostki mogą mieć druzgocący wpływ na przyszłość związku.

Najwięcej emocji wzbudza tu postać przyjaciółki Joanny. Przeszłość Elwiry powoduje współczucie. Jej wpływ na to, jaką stała się kobietą jest przerażający i mocno niepokojący. Byłam rozdarta, z jednej strony współczułam tej kobiecie, z drugiej czułam wstręt w stosunku do jej irracjonalnego zachowania. 

Pomimo tego, iż okładka nie odzwierciedla słów zawartych na stronach Najlepszej przyjaciółki, to jestem tą powieścią zachwycona. Toksyczna przyjaźń może dotknąć znienacka każdego z nas. Przede wszystkim jednak bardzo spodobał mi się styl autorki, profesjonalny, wyważony i przyjemny w odbiorze. Izabela M. Krasińska swoimi opisami umiejętnie odzwierciedla emocje bohaterów a ekspresyjnymi dialogami pobudza zainteresowanie czytelników. W tej powieści zdecydowała się na narrację trzecioosobową i formę literacką jaką jest pamiętnik. Dzięki temu poznajemy przeszłość Elwiry i motywy jej bulwersującej postawy życiowej. To niewiarygodne, że można stać się takim bezwzględnym manipulatorem. Czy wydarzenia z przeszłości kobiety mogą ją usprawiedliwiać? To niech każdy z was oceni sobie sam...

Najlepsza przyjaciółka to powieść zaskakująca, wzburzająca i dostarczająca czytelnikom skrajnych emocji. Mimowolnie chcemy oceniać postawy jej bohaterów. Izabela M. Krasińska stworzyła historię nieprawdopodobną i zadziwiającą swoim przebiegiem. Jeśli lubicie powieści obyczajowe z wątkami psychologicznymi, na pewno spodoba się wam właśnie ta. Mnie wciągnęła i uważam ją za świetną oraz zdecydowanie wartą przeczytania.

 "Najlepszą przyjaciółkę" Izabeli M. Krasińskiej znajdziecie w księgarni internetowej selkar.pl.

"Nikt się nie dowie" - Agnieszka Pietrzyk

Autor: Agnieszka Pietrzyk

Tytuł: Nikt się nie dowie

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data wydania: 25.03.2020 

Liczba stron: 350 

Ocena: 9/10 

Pomimo tego, iż Nikt się nie dowie nie jest pierwszą książką napisaną przez Agnieszkę Pietrzyk, to właśnie od niej rozpoczęłam przygodę z twórczością tej autorki. Historia rodziny poczytnego pisarza kryminałów pochłonęła mnie całkowicie, dlatego jestem mocno zaintrygowana innymi jej powieściami. Czy najnowsze dzieło Agnieszki Pietrzyk ma jakieś minusy? Bardzo maleńkie i naprawdę niewiele znaczące oraz zupełnie blaknące w ogólnym wrażeniu, które wywołuje na czytelnikach, a trzeba przyznać, że jest ono porażająco dobre! (Tak w ogóle to już nawet nie pamiętam jakie!)

Jest to najlepsza książka z tych, które ostatnio miałam okazję przeczytać. Mam nadzieję, że inne powieści tej bestsellerowej już autorki zrobią na mnie bardzo podobne wrażenie. Jeżeli więc zastanawiacie się, czy warto sięgnąć po tę - to nie wahajcie się już ani chwili. Przeczytajcie a przekonacie się, że mam absolutną rację w tej kwestii. Nie będziecie żałować, jeśli lubicie zagadki, tajemnice i niepewność odczuwalną na niemal każdej stronie powieści.

Książki kryminalne od zawsze wzbudzały moje zainteresowanie. Najnowszą powieść Agnieszki Pietrzyk zamówiłam do recenzji przez  księgarnię internetową Selkar. Byłam jej niezwykle ciekawa, dlatego szybko przystąpiłam do czytania i minęło niespełna dwadzieścia cztery godziny a już znałam całą opowieść. Płynęłam przez nią wartko i nic nie zakłócało mojej fascynującej przeprawy przez wzburzone losy bohaterów wykreowanych w owej powieści.

"Granatowa woda, błękitna sukienka i czerwone wino w szklance. Niezwykle malowniczy dobór kolorów. Ten widok sprawia mu ból, ona jest tam sama, a on tutaj, i dzieli ich nie tylko szyba."

Wszystkie postaci, które poznajemy za sprawą tej książki mają swoje osobiste przeżycia z przeszłości, które nadają całej historii aurę tajemniczości i skutecznie rozbudzają ciekawość odbiorców. Przekraczając w sposób metaforyczny próg domu Rottmanów, nie chcemy z niego wracać dopóki wszystkie tajemnice ich życia nie zostaną przez nas odkryte. Borys i Malwina to małżeństwo z długoletnim stażem. Pewnego dnia mężczyzna odkrywa śmierć swojej żony i to wydarzenie jest preludium całej historii. Oprócz tej pary poznajemy jeszcze ich dzieci, sąsiadkę i jej córkę oraz kilka innych osób w różny sposób powiązanych z protagonistą. Ich przeżycia ani przez moment nie wywołały u mnie znudzenia, niedowierzania ani jakiejkolwiek negatywnej emocji z punktu widzenia ciekawskiego czytelnika. 

"To, co kiedyś było naturalne, teraz wydaje się wymuszonym pokonywaniem barier."

Ile jesteśmy w stanie zrobić dla bliskiej osoby, albo dla własnego sukcesu? Niezbadane są ludzkie motywy, czego przykładem są bohaterzy thrillera Nikt się nie dowie. Ludzkie dramaty, ułomności, złe decyzje, niepewność. Będziemy świadkami tego wszystkiego, decydując się wkroczyć w świat owej powieści, która zajmuje sobą wszystkie myśli i kończy się niespodziewanie... bo aż tak szybko się przez nią brnie.

Zafascynowałam się tą historią. Nie byłam w stanie przewidzieć jej finału. Autorce skutecznie udało się stworzyć atmosferę niepewności i lekkiej grozy. Dla mnie spotkanie z tą rodziną okazało się wartościowym nie tylko ze względu na czytelniczą ucztę pełną pozytywnych wrażeń, ale ważne przesłanie dotyczące funkcjonowania rodziny i problemów, które mogą ją dotknąć. Niektóre z nich mogą prowadzić do okropnych tragedii... Jaki będzie ostateczny powód śmierci pięknej kobiety? Przekonajcie się sami. 

Jestem pewna, że będziecie zadowoleni z czasu spędzonego z tą właśnie książką. Nie będziecie mieli problemu ze zrozumieniem postaw bohaterów, idealnie wczujecie się w ich emocje i będziecie z zaciekawieniem odkrywać dalszy rozwój wydarzeń. Agnieszka Pietrzyk pisze wspaniale, prosto a jednocześnie z wyczuciem wysokiego poziomu i jej literackich umiejętności. W ostatnim czasie oddała w ręce czytelników naprawdę fantastyczną w odbiorze powieść.

Powieść czyta się przyjemnie, styl autorki jest bardzo przystępny. Akcja toczy się gładko, logicznie i bez zbędnych niedoskonałości. Jest to dość subtelny thriller psychologiczny, ubogi w sceny brutalne, ale skupiający się bardziej na przeżyciach wewnętrznych bohaterów. Miejsce akcji zostało wykreowane z gustem, idealnie oddając klimat opowieści. Okładka również jest w tym przypadku dobrze dobrana. 

Nikt się nie dowie to thriller pozbawiony spokoju i oczywistości. Jeżeli macie ochotę przeczytać bardzo dobrze napisaną książkę, to sięgając po tę - na pewno się nie zawiedziecie. Dajcie się porwać tej tajemniczej historii i zafundujcie sobie wspaniały czytelniczy relaks, na najwyższym poziomie.  

Nikt się nie dowie i inne książki kryminalne znajdziecie w księgarni internetowej selkar.pl.

"Prosty układ" - K. A. Figaro

Autor: K. A. Figaro

Tytuł: Prosty układ (tom 1. serii Rozchwiani)

Wydawnictwo: Lipstick Books

Data wydania: 03.04.2019

Liczba stron: 352

Ocena: 6/10

Książki erotyczne wzbudzają wiele emocji i raczej rzadko, kto je otwarcie chwali. Recenzowana powieść nie zbiera samych pochlebnych opinii, mimo to ludzie ją chętnie czytają. Śmiem twierdzić, że seks to świetny produkt na sprzedaż, obojętnie w jakiej formie. Żeby o nim pisać w ten sposób trzeba mieć odwagę i jakiś wyższy cel. Niestety wydaje mi się, że cel ten zazwyczaj jest mało szlachetny. Podejrzewam, że w większości przypadków chodzi po prostu tylko o chęć zysku. To są moje przypuszczenia, ale myślę,że są w pewnym stopniu są prawdziwe. Nie wiem, co kierowało autorką Prostego układu podczas pisania tej książki, ale wiem, jaka jest moja opinia o tym utworze. Czy uważam, że warto było ją przeczytać? Niech  odpowiedz na to pytanie zabrzmi: "tak".

Nie mam miłych doświadczeń z książkami erotycznymi. Nie czytam ich zbyt często, ale niektóre wzbudzają moje zainteresowanie, na tyle, by po nie sięgnąć. Przez 50 twarzy Greya przebrnęłam bez większych problemów. Sny Morfeusza Kasi Haner doczytałam tylko do trzydziestej strony... Prosty układ zaczął się okropnie, ale wraz z kolejnymi stronami nabierałam pozytywnego wrażenia o całej powieści. Na koniec już byłam nią zaciekawiona do tego stopnia, iż poważnie rozważam przeczytanie kolejnej części. 

Książkę tę przeczytałam w ramach wyzwania prowadzonego przez właścicielkę bloga Pośredniczka książek, znanego od kilku lat pod tytułem Olimpiada czytelnicza. Gdyby nie udział w nim, chyba nie sięgnęłabym po tę książkę w najbliższym czasie, dlatego cieszę się, że jestem jej uczestniczką i dzięki temu otwieram się na różne gatunki literackie. Co prawda, książkę czytałam cały miesiąc, ale w formie e-booka co u mnie jest niezwyczajne i z pewnością to też miało wpływ na to, że tak dużo czasu zajęło mi poznawanie pierwszej części przygód Łucji i Dymitra.

"Stałam się malutkim groszkiem bez prawa głosu, który został zmieszany z gotującą się marchewką."

Ona - studentka marketingu i zarządzania, on - wpływowy biznesmen. Ich drogi przecinają się pewnego dnia i od razu zaczyna między nimi iskrzyć. Wraz z upływem czasu okazuje się, iż mężczyzna nie jest zdolny do miłości, pragnie tylko układów bez zobowiązań. Czy Łucja zgodzi się na warunki stawiane przez Dymitra a może nie pozwoli jej na to uczucie, które intensywnie się rozwija w jej sercu? Na pewno będziemy obserwatorami wewnętrznych rozterek bohaterów i przemiany, co najmniej jednego z nich. Powieść ta nie jest zatem pozbawiona wszelkich wartości a pomiędzy jej stronami można znaleźć ukryty sens... cierpienia związanego z prawdziwymi uczuciami.

Jak już wspominałam początek tej książki nie zapowiada niczego dobrego. Styl autorki jest banalnie prosty. Zdania są krótkie, bez wyrazu. Odczuwamy je jako takie paplanie. Słowo, kropka, słowo, kropka. Naprawdę dawno nie spotkałam się z takim specyficznym przekazem. Na szczęście później on zanikł, albo po prostu się już do niego przyzwyczaiłam. Chociaż naprawdę da się odczuć pozytywny postęp w tej powieści, dlatego nie uważam jej za kompletnie złą, ale dość dobrą.

Fabuła może nie zachwyca, ale jest w miarę ciekawa. Zwłaszcza pod koniec, gdy autorka wprowadza trochę tajemniczości, co do przeszłości głównego bohatera. Ogólnie protagoniści są znośni. Niektóre rozwiązania przedstawione przez K. A. Figaro troszkę mnie irytowały. Ciągłe podpalanie papierosów, mało ambitne teksty i pewien aspekt opisywanych scen seksu, o których nie chcę pisać zbyt wiele by nie spojlerować. Najważniejsze, że owe epizody są znośne i pobudzają wyobraźnię. Nie są cukierkowe, to trzeba zaznaczyć, ale są bardzo szczegółowe i sugestywne. Mogą się podobać. Tak twierdzę.

Narratorem jest Łucja, która momentami zwraca się bezpośrednio do czytelników. Niezbyt mnie to urzekło. Jednak tych momentów nie było zbyt wiele, dlatego szybko mogły pójść w zapomnienie.

Prosty układ to dość dobry erotyk, który momentami rozpala do czerwoności. Czasami irytuje, ale widać w nim potencjał i myślę, że kolejne części są coraz lepsze. Mam nadzieję, że mam rację.

"Chłopiec" - Zbigniew Zyśk

Autor: Zbigniew Zyśk

Tytuł: Chłopiec

Wydawnictwo: Oficynka 

Data wydania: 27.06.2019 

Liczba stron: 234

Ocena: 6/10

Thrillery są dla mnie możliwością odkrycia miejsc i spraw, z którymi w prawdziwym życiu wolałabym się nie zetknąć. Wydawca Chłopca autorstwa Zbigniewa Zyśk, obiecuje nam mroczną odsłonę tego gatunku literackiego. Swoją drogą, czy istnieje jakaś inna? Czytaliście słodki thriller, romantyczny, zabawny? Ja sobie takiego nie przypominam. Książka ta wywołała u mnie mieszane odczucia. Z jednej strony doceniam poruszone w niej tematy. Z drugiej zaś nie do końca przemawia do mnie styl przekazu autora. Czy zatem warto sięgnąć po tę powieść? Odpowiem, że tak, gdyż ukazuje obraz tego, do czego może doprowadzić uzależnienie od narkotyków i samotność człowieka w rodzinie. 

Każdy z bohaterów tej powieści jest naznaczony problemami. Sprawia to, że czytelnik czuje zainteresowanie nimi. Autor jednak nie pozwolił do końca zbliżyć się nam do nich. Przedstawił ich zbyt obcesowo. W konsekwencji czujemy, że wszystko toczy się gdzieś z dala od nas i nie do końca robi to na nas odpowiednie wrażenie.

Nocne życie jest naprawdę pasjonujące - jak uważacie? Alkohol, a może coś mocniejszego podsyca zabawę i tworzy świat wielu ludzi. Nie tylko młodzieży. Dorośli też są narażeni na pokusy, które  obiecuje im zastrzyk w żyłę, czy też kokaina wciągana do nosa. Czy jednak cena za taką przyjemność nie jest zbyt wysoka? Utrata zdrowia, najbliższych, majątku a nawet śmierć... Główny bohater książki doświadczył na własnej skórze przykrych konsekwencji takiego stylu życia. Czy istnieje jeszcze dla niego ratunek? 

Autor naprawdę nie oszczędza głównego bohatera. Jednak pomimo tego nie odczuwałam podczas czytania, współczucia. Ogólnie historia nie wywołała u mnie większych emocji. Czytało się ją w miarę dobrze, nie jest najlepsza, ale i nie bardzo dobra. Taka sobie, po prostu.

"(...) jak to zrobić, by nie mówiąc, powiedzieć coś, co chcę powiedzieć, (i o tym,) 

jak przemycić jedno skromne słowo, gdy powiedziało się o wiele za dużo - dziękuję."

 

W skutek niesprzyjających okoliczności Mateusz zostaje wciągnięty w sprawę, z której nie tak łatwo się wykręcić. Skomplikowane życie rodzinne bohatera wywiera trwały ślad na jego obecne poczynania. Na horyzoncie jednak pojawia się pewna osoba, która może być dla niego niczym światełko w tunelu dla zgubionego nocą wędrowca. Czy mężczyzna poradzi sobie ze swoim życiem? Świat przedstawiony przez autora jest naprawdę ciekawy. Główny bohater nie ma łatwego życia rodzinnego ani osobistego. Doceniam przekaz o szkodliwości jego poczynań. Mam zastrzeżenia, co do stylu pisania, który nie ułatwia czytelnikowi w rozeznaniu się w sytuacji. Akcja gna do przodu ekspresowo, nim zorientujemy, że jeden wątek się zakończył, rozpoczyna się już kolejny. Nie wszystko było tu dla nie zrozumiałe, dlatego momentami popadałam w konsternację. Wszyscy, którzy lubią krótkie przekazy też mogą się nie odnaleźć w tej historii. Zyśk bowiem konstruuje długie zdania. Mi jednak z kolei się one podobały i uważam je za naprawdę ciekawe. 

Książka liczy niespełna 250 stron, czcionka jest dość duża, dlatego nie jest to opowieść, z którą spędza się dużo czasu. Myślę, że gdyby uporządkować trochę jej wątki i nadać im bardziej szczegółowego i mniej chaotycznego wyrazu, odniosłaby w moim odczuciu większy sukces. Niemniej jednak zachęcam do poznania historii Mateusza, gdyż jest ona przykładem tego, iż brak kontroli nad swoim życiem może doprowadzić do opłakanych skutków. W powieści jest kilka scen erotycznych, dla niektórych ich przebieg może być zaskoczeniem. Nie są one zbyt długie i natrętne. Pojawiają się i znikają, ot tak!

Chłopiec to thriller o dość specyficznym przebiegu. Zabrakło mi tu spójności pomiędzy poszczególnymi wątkami. Niektóre opisy były zbyt otwarte. Największy plus daję za ciekawą fabułę, która niesie za sobą pewne refleksje i uczula na kilka istotnych spraw dotyczących problemów w rodzinie i uzależnień. Jeśli liczycie na naprawdę mroczny thriller, możecie się lekko zawieść. Jest to bowiem thriller, który może i jest mroczny, ale nie na tyle, byśmy to odczuli na własnej skórze.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu 

 

"Ekorodzina" - Magdalena Harnatkiewicz

Tytuł: Ekorodzina

Autor: Magdalena Harnatkiewicz

Wydawnictwo: Dlaczemu

Rok wydania: 2019

Liczba stron: 40

Ocena: 8/10

Problem zanieczyszczania środowiska jest ciągle wszechobecny, dlatego cieszy mnie każdy, chociażby najmniejszy gest go zmniejszający. Z takich niewielkich kroków, z czasem może zrobić się krok siedmiomilowy ku temu, aby na naszej planecie żyło się  lepiej i bezpieczniej, a przede wszystkim zdrowiej. Książka Ekorodzina autorstwa Magdaleny Harnatkiewicz skierowana jest do dzieci i w ciekawy sposób przedstawia funkcjonowanie Kosmicznej Rodziny oraz porusza bardzo ważną kwestię dotyczącą ochrony środowiska. Czy autorce udało się owocnie przekazać nam swoją wiedzę i zachęcić nas do podejmowania nowych proekologicznych działań? Oczywiście tak, gdyż swoją pracą skutecznie zwróciła naszą uwagę i za każdym razem, kiedy patrzę na tę książkę, czuję potrzebę pomocy Ziemi i nam samym, więc trzymam ją w widocznym miejscu, abym w ferworze codziennych obowiązków nie zapomniała o swoich nowych postanowieniach w tym zakresie. Bardzo cieszę się, że w sposób pośredni mogłam przekazać słowa Ziemi swoim maluchom i także sama wziąć sobie je głęboko do serca.

Jestem osobą dbającą o środowisko na tyle, ile zdołam. Rzadko włączam się w akcje proekologiczne, ale to z tego powodu, iż  prowadzę raczej statyczny styl życia. Poniekąd promowanie tej książki mogę także uznać za pewne proekologiczne działanie. Staram się także przekazywać swoje nawyki dzieciom, chociaż one w tym przypadku były bardziej zainteresowane historią Wszechświata niż segregacją śmieci, ale są jeszcze w takim wieku, że zostało im to wybaczone. Byli zdumieni i zachwyceni poznaniem członków fantastycznej Ekorodziny - z matką Słońcem i tatą Księżycem na czele. 

"I oto cały nasz sekret: nasza wielka Kosmiczna Ekorodzina z pomocą ludzi może obniżyć wysoką temperaturę Ziemi, ratując tym samym miliony istnień i krajów od zagłady. Nie trzeba rozpuszczać lodowców na Biegunie Północnym i Południowym - wystarczy szczerze i spokojnie rozmawiać z ludźmi, ukazując im, że należy szanować miejsce, w którym żyją."

Autorka w swojej książce opisała Wszechświat - to z czego jest zbudowany, jak funkcjonuje życie na Ziemi i jakie problemy zanieczyszczeniem środowiska są najgroźniejsze dla naszej planety oraz dla życia ludzi na niej. Narratorem tej historii jest główna jej bohaterka, a więc Ziemia, która zwraca się w sposób bezpośredni do adresata - dziecka. Nawiązuje z nim kontakt poprzez pytania retoryczne, zwraca się do niego zdrobnieniami. Podczas czytania książki dzieciom mamy wrażenie jakbyśmy przekazywali słowa naprawdę kogoś bliskiego. To bardzo ciekawy zabieg zastosowany przez autorkę, dzięki któremu książkę czytało się przyjemnie a dzieci z zainteresowaniem wsłuchiwały się w tę opowieść. Magdalena Harnatkiewicz nadała Ziemi, Słońcu, Księżycowi i innym planetom ludzkich cech. W swojej książce opisuje fakty, ale także surrealistyczne historie. Niektóre z nich mają wytłumaczyć dzieciom pewne sprawy, jednak czasami wprowadzają zbyt dużo fantazji i dzieci mogą opacznie zrozumieć ich znaczenie. Trzeba zatem uzmysłowić dzieciom, że pewne sytuacje w książce to tylko wytwór wyobraźni autorki, bardzo ciekawy i pomysłowy - trzeba przyznać. Kosmiczną Rodzinę naprawdę warto poznać i przekonać się, że trzeba jej pomagać wszelkimi możliwymi sposobami. Oczywiście w publikacji poruszono także temat konieczności segregacji śmieci:

"Pamiętaj, Skarbie, nie wyrzucaj śmieci ani do wody, ani do lasu, ani na ulicę. Zawsze szukaj odpowiedniego kosza."

Książka w twardej oprawie prezentuje się bardzo ładnie i ciekawie. Zawiera kilka ilustracji wzbudzających zainteresowanie dzieci. Na końcowych stronach znajdziemy także rysunki do pokolorowania. Poza tym autorka swoim tekstem zachęca do działania, wskazuje co zrobić i co obejrzeć, aby dowiedzieć się więcej o ochronie środowiska i otaczającym nas świecie. Takie rozwiązanie intryguje i nie pozwala pozostać biernym po przeczytaniu tej książki. Zachęca do akcji i poszerzania swojej wiedzy, za co otrzymuje wielki plus.

Ekorodzina w przystępny sposób wyjaśnia miejsce ludzi na Ziemi a Ziemi we Wszechświecie. Zwraca uwagę na problem zanieczyszczenia środowiska. Uczy, bawi i pobudza wyobraźnię dzieci.  Pozwólcie przemówić jej do waszych pociech, by te słowa zakorzeniły się w ich sercach i zaowocowały drobnymi gestami  oraz prawidłowymi nawykami wspierającymi naszą planetę.

Dziękuję za egzemplarz recenzencki wydawnictwu

"Kasacja" - Remigiusz Mróz

Tytuł: Kasacja

Seria: Joanna Chyłka (tom 1)

Autor: Remigiusz Mróz

Wydawnictwo: Czwarta strona

Data wydania: 13.11.2019

Data pierwszego wydania: 01.01.2015

Liczba stron: 496

Ocena: 7/10

W końcu nadszedł ten moment i po raz pierwszy sięgnęłam po książkę Remigiusza Mroza. Oczywiście z zamiarem jej przeczytania. To było moje pierwsze spotkanie z jego twórczością. Czy okazało się udane? Tak, tak - naprawdę cieszę się, że wkroczyłam na drogę bezwzględnych prawniczych i przestępczych manipulacji. Jednocześnie czuję ulgę i spokój, że tylko poprzez kartki niniejszej książki. W prawdziwym życiu nie potrzeba mi takich wrażeń, ale poczytać o nich zawsze można.

Moim zdaniem świat prawniczy należy do osób odważnych, a więc z całą pewnością nie dla mnie. Miło było więc zagłębić się w te realia chociażby za pomocą literackiej pracy owego autora. Tom pierwszy serii o Joannie Chyłce uważam za bardzo interesujący. Jestem zadowolona, że zdecydowałam się go przeczytać. Co (a raczej kto) najbardziej podobał mi się w historii charyzmatycznej pani adwokat i jej niewinnego aplikanta? Może zdziwię was jeśli napiszę, że po prostu... oni sami. Cięte riposty, przepychanki słowne, ciekawy styl życia - autor naprawdę wykonał świetną pracę tworząc postać sławnej już Chyłki.

Bardzo lubię czytać kryminały, więc zetknięcie z serią o Chyłce musiało dojść do skutku. Czułam się nią zaintrygowana, ale dopiero teraz znalazłam czas, by zacząć z nią przygodę. Od razu zaznaczę, że pierwsza część nie wciągnęła mnie ta tyle, by nie móc się od niej oderwać i pędzić natychmiast po kolejny tom, ale naprawdę dobrze się ją czytało. Przede wszystkim spodobała mi się kreacja nieszablonowych postaci, niespodziewane zwroty akcji i humorystyczne sceny z ich udziałem. Ten duet jest niesamowity, nie razi infantylnością ani nie jest przerysowany. Wydaje się fajny, swojski i na poziomie.

"Na świecie jest właśnie taka sprawiedliwość, jaką dostaliśmy. Każdy ma swoją rolę do odegrania. Prokurator wyolbrzymia, my pomniejszamy, a sędzia szuka czegoś pośrodku. A przedtem ktoś układa normę prawną, wokół której wszyscy tańczymy jak pieprzeni Indianie, odpychając się wzajemnie i podkładając sobie nogi. To jest sprawiedliwość w demokratycznym wydaniu."

Kordian Oryński właśnie rozpoczyna aplikację adwokacką w najlepszej kancelarii prawniczej w mieście. Jego patronką zostaje przebojowa Joanna Chyłka. Od razu trafia mu się gruba sprawa - zabójstwo dwóch osób. Razem z panią adwokat bronią bezwzględnego mordercy. Uwierzyli (czyżby na pewno?) w jego niewinność i starali się doprowadzić do kasacji, chcąc wykazać, że w poprzednich postępowaniach wystąpiły rażące okoliczności, co do ich przebiegu. Nie jest to wcale łatwe zadanie, zwłaszcza, że pewne osoby czyhają na ich zdrowie i życie. Fabuła okazała się dość oryginalna, gdyż do tej pory nie czytałam jeszcze książki o kasacji. Poprzez tę powieść dowiedziałam się wielu interesujących rzeczy na tematy prawnicze, gdyż autor wiernie odzwierciedlił ich realia, w niewielkim stopniu uciekając się do skorzystania z prawa tworzenia fikcji literackiej. Cała sprawa z wybronieniem skazańca okazała się ciekawa i miała nieprzewidywalny przebieg. Niektóre wątki nieco się dłużyły, ale w ogólnym rozrachunku książka wypada naprawdę świetnie. Największy plus przyznaję za ciekawych i nietuzinkowych bohaterów, którzy pomimo swych wad osobowościowych, wywołują ciepłe uczucia. W końcu to one nadają im takiej świetności i naprawdę miło obserwować ich kolejne niespotykane na co dzień poczynania.

Autor postarał się w najprostszy sposób przedstawić realia prawniczych postępowań, nie zanudzając przy tym czytelników. Stworzył ciekawe, błyskotliwe dialogi. Większość książki czyta się zatem płynnie, dzięki prostemu i przystępnemu stylowi nie trzeba dwa razy analizować niemal żadnego fragmentu powieści. Ciągle pozostawałam w niepewności, co do winy oskarżonego a zakończenie jego historii okazało się dla mnie zupełnie nieprzewidywalne. Jako kryminał Kasacja wyróżnia się w swoim gatunku i jest naprawdę świetnie zrealizowanym pomysłem literackim.

Pierwsza część serii o Joannie Chyłce to nieprzewidywalna historia o zawiłych realiach systemu prawniczego. Kasacja to kryminał napisany prostym językiem, który zaskakuje i nie pozwala się nudzić. Jego niezwykli i realistyczni bohaterowie potrafią przemówić do czytelników w sposób iście dobitny, sprawiając, że ich przygody naprawdę robią wrażenie.